Kuip TV

Het is nog donker als ik wakker word. ‘Waar zijn we ook alweer?’, schiet het door mijn hoofd. Het waait hard. De landvasten rukken aan onze Coco. Ik ben er niet gerust op. Na een uurtje wakker liggen, luisteren en loeren door de patrijspoortjes sta ik met het eerste streepje daglicht op. Ik ben niets te vroeg. Het is chaos in het haventje van Monemvasia.

Samen met Captain Jack stap ik naar buiten voor onze ochtendronde. Als ik om me heen kijk, kan ik mijn ogen niet geloven. De helft van de anker uit aangelegde zeiljachten verlaat in alle vroegte de haven. Ze worden blijkbaar door de harde noordenwind van hun anker op de steiger geduwd. De meesten gaan net buiten de haven weer voor anker en rollen daar zijdelings heen en weer op de hoge golven. De ankerbaai biedt duidelijk nog minder beschutting dan de haven. Ik prijs me gelukkig dat we dit keer een plek langszij gevonden hebben. De hele ochtend zijn we getuige van allerlei aanleg- en ankerperikelen zonder dat we hoeven te vrezen voor ons eigen anker. TV vanuit de kuip.

Coco langszij de havenpier

Na vier dagen heerlijk varen en zeilen van Astros naar Tyros, Sabatiki en Kiparisi zijn we beland in Monemvasia aan de rand van het gebied waar in de zomermaanden de Meltemi heerst. En dat zullen we weten ook. Zoals voorspeld begint het een dag na onze aankomst hard te waaien en houdt het alleen met korte tussenpozen eventjes op.

De haven zelf kent ook wat obstakels. Zowel bij de binnenste als de buitenste steiger liggen grote stenen en andere rotzooi onder water, waarin ankettingen verstrikt raken of waardoor ankers zich juist niet goed kunnen vastzetten. Verschillende jachten komen er slechts met de grootst mogelijke moeite weer weg. Iemand van de bemanning moet dan het water in om naar het anker te duiken. Als dat ook niet werkt, zit er niks anders op dan er een lokale duiker bij te halen. Die is er als de kippen bij en lost alles netjes op. Wel even afrekenen graag. En hij doet hier goede zaken.

Zoals die ochtend dat het eerste zeilschip vertrekt van de buitenste steiger. Bij het ophalen van hun anker raken ze zo verstrikt in de ankers en ankerkettingen van hun buren, dat ze uiteindelijk door de harde wind weer worden teruggeblazen naar diezelfde steiger. Met één extra anker en maar liefst drie extra kettingen aan hun eigen anker.

Zeiljacht Tolo probeert los te komen

Drie buurboten liggen dientengevolge niet meer goed achter hun anker. Met stootwillen proberen de bemanningen hun jachten van de steiger te houden en schade te voorkomen. Even later arriveert ook de Port Police nog die alle betrokken boten langsgaat. Uiteindelijk zijn een duiker en een visser een paar uur bezig om de kettingen te ontwarren en de ankers van alle schepen op hun juiste plek te leggen. Een prachtig schouwspel te bezichtigen vanuit onze kuip.

Visser en duiker in actie

Later in de middag vertrekken alle schepen weer van de steiger. Zeiljacht Tolo gaat als eerste. Onder luid applaus van hun buurboten halen ze dit keer alleen hun eigen anker omhoog. Een paar uur later liggen er weer nieuwe schepen langs de steiger met nietsvermoedende bemanningen erop. Benieuwd wat de morgen voor hen brengt. En voor onze kuip TV natuurlijk.

Maar ondanks al onze observaties vanuit de kuip missen we het belangrijkste. Oké, we hebben wel een mooi motorjacht aan zien leggen met een luxe dinghy erbij en een paar uur later zonder problemen weer weg zien varen. We missen alleen dat het onze eigen Nederlandse koning met vrouw en kinders is. Dat horen we later pas. Hoe is het mogelijk dat we dit gemist hebben? Zijn het dan toch echt hele gewone mensen, die totaal niet opvallen tussen het gepeupel? Of komt het door de nieuwe hipster look van Willem? Hij blijkt inmiddels een baard te hebben en dat verwacht je natuurlijk niet. Ze blijken inderdaad vakantie te houden in hun bescheiden vakantieverblijf in de Argolische Golf en vereren de oude stad van Monemvasia met een bliksembezoek.

Uitzicht over het oude Monemvasia

Intussen waait het nog steeds. Harder dan tevoren. En het blijft waaien. Dus wachten we. Wachten we tot de wind luwt en de golven verdwijnen. We schakelen onze kuip TV maar weer eens over naar het weerbericht.